Biljartspektakel: 14de De Toren/Liefting Toernooi in Castricum!

In poule A werd al redelijk snel duidelijk dat Marcel van Dijk zijn favorietenrol waarmaakte. De ene na de andere speler werd aan de zegekar gebonden. Bovendien werd zijn spel naarmate het toernooi vorderde alleen maar beter. Voor slechts één partij had hij de 12 beurten nodig om de 250 caramboles te maken. De strijd om plek twee was daarentegen ongekend spannend. Tot en met de laatste ronde in deze poule hadden nog drie spelers uitzicht op deze plek. Uiteindelijk was het Vincent Veldt die aan het langste eind trok en Joop Roelands en Frank van Oostveen net achter zich liet.

In poule B was de strijd tot en met de laatste speelronde in de poule nog niet beslecht. Wim Ooteman had het geheel in eigen hand. Als hij zijn laatste poulewedstrijd zou winnen, dan was hij verzekerd van een finaleplaats. Wim kon op de zondagochtend, onder het toezichthoudend oog van zijn vrouw, het niet waarmaken. Hij verloor na een verbeten strijd zijn laatste wedstrijd. Danny Kind deed wat hij moest doen en won zijn laatste poulewedstrijd overtuigend en plaatste zich dus voor de finale.

De finaleronde werd gespeeld in twee sessies. In de eerste sessie werden vier wedstrijden voor de plaatsen 5 tot en met 12 gespeeld. In de tweede sessie stonden twee partijen op het programma voor de plekken 1 tot en met 4. 

Ed van Steen werd, net als vorig jaar, laatste. Na afloop liet hij weten dat het bij hem altijd alles of niets is. "Of ik win op overtuigende wijze, of ik bak er niets van." André Peereboom werd elfde, met als commentaar: "Man, dit is zo'n leuk toernooi. Ik ben al blij dat ik ben gevraagd." Louis Opstal en Arie Liefting streden om de plaatsen 9 en 10. Louis wist Arie net achter zich te houden. Arie en Louis gaven aan dat naarmate de leeftijd vordert, het spel er niet beter op wordt. Frank van Oostveen, die in de voorronde goed speelde, nam het op tegen een getergde Jeffrey Lenaers, die in de poulewedstrijden zijn vorm niet kon vinden. In slechts 7 beurten maakte Jeffrey de 200 caramboles (moyenne 28,57) en liet dus zien dat zijn vorm weer terug was. De strijd om de plaatsen 5 en 6 zou gaan tussen Siem Velthoven en Joop Roelands. Helaas was Siem op zondag ziek en werden de honneurs waargenomen door Alex Völker. Zowel Alex als Joop moesten 150 caramboles maken en zij maakten er een zeer spannende strijd van. In de 1e fase van de partij was Joop Roelands de man in charge; in de 2e fase van de wedstrijd was Alex de leading man, met series van 50 en 56 caramboles. In beurt 7 leek Joop de partij definitief naar zich toe te trekken, maar 9 caramboles voor het einde strandde hij met een serie van 58 caramboles. Deze onverwachte kans liet Alex niet aan zich voorbijgaan en hij maakte de partij uit in beurt 8.

Grande finale, de strijd om de plaatsen 1 tot en met 4, was om van te smullen. De kleine finale om de plaatsen 3 en 4 ging tussen Vincent Veldt en Wim Ooteman, en de finale tussen Marcel van Dijk en Danny Kind. Eigenlijk schieten woorden tekort om de vier matadors van het kaderspel recht te doen. Alle spelers en toeschouwers kregen twee huzarenstukjes voorgeschoteld waar iedereen van smulden. Danny Kind had al voor de finale laten weten dat hij ervan uitging dat hij maximaal 5 beurten zou krijgen. Zoals hij zelf zei: "Ik moet er vanaf het begin echt staan." De twee partijen kenden een ongekende synergie, namelijk:

• Beide partijen eindigden in vier beurten met moyennes van 56,25 en 62,50.
• Beide partijen eindigden op hetzelfde moment (tijdsverschil van nog geen minuut).
• In de twee partijen werden ook twee series van boven de honderd gespeeld, respectievelijk 119 en 129 caramboles.

De verliezende mannen boden fel verzet en waren allebei lovend over hun tegenstander. Beide winnaars zijn lid van de BVC en het Targa Team. Vincent Veldt, die de derde plaats opeiste, zei na afloop: "Dit was misschien nog wel mooier dan dat ik zelf tegen Marcel had gespeeld in de finale." Marcel van Dijk zei: "Door de partij op de andere tafel werd ik enorm gestimuleerd." Zowel Wim Ooteman (vierde plaats) als Danny Kind (tweede plaats) boden uitstekend weerwerk. Beide mannen gaven na afloop aan enorm veel waardering te hebben voor de manier waarop hun tegenstanders het kaderspel speelden. Een van hen merkte op: "Als ik dan toch moet verliezen, dan zo. Dit was echt smullen. Zo speel je het prachtige kaderspel."

Na afloop werden alle spelers, arbiters, en schrijvers in een grote kring gezet en in eerste instantie toegesproken door Alex Völker. Alex bedankte alle spelers voor hun deelname, hun inzet, maar vooral ook voor de gezelligheid. Marcel van Dijk ontving de Liefting wisselbokaal en was daarmee zeer in zijn nopjes. Vervolgens werden de arbiters bedankt, met een speciaal woord van dank aan Ger van Velzen, die tijdens dit weekend debuteerde als arbiter en dat met verve deed. Ook de schrijvers, de toernooileiding, en het barpersoneel werden in het zonnetje gezet.

Vincent Veldt bedankte iedereen namens alle spelers, want zo'n toernooi kan alleen maar slagen als er ook vrijwilligers zijn die alles mogelijk maken. Het slotwoord was aan Arie Liefting. Hij dankte allereerst de dames Ooteman en Van de Steen, die al jarenlang dit toernooi bezoeken. De goed geïnformeerde Arie gaf de beide dames rookworsten, aangezien zij gek zijn op de oer-Hollandse boerenkool. Vervolgens trakteerde hij de spelers onder dankzegging op een heerlijke rollade. Arie sloot het toernooi af met de woorden: "Ik hoop dat het Gebroeders Liefting kadertoernooi nog lang gespeeld mag worden."

Helaas viel de publieke belangstelling over beide dagen ietwat tegen, maar degenen die de moeite namen om te komen kijken, waren de echte winnaars van het weekend. Dank daarvoor, en hopelijk zien we volgend jaar meer toeschouwers, want zo'n biljartfestijn wil je niet missen!