Een avond voor vrijwilligers: zonder keu, maar met quiz en klasse!
De Stichting Buurt- en Biljartcentrum (BBC) heeft samen met Biljartvereniging Castricum (BVC) een speciale avond georganiseerd voor alle betrokken vrijwilligers. Beide besturen waren het er roerend over eens: het was de hoogste tijd.
Bij de BBC en BVC zijn inmiddels zo’n veertig vrijwilligers actief, mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de stichting en de vereniging, vaak al jarenlang. Tijd dus om eens wat terug te doen.
Zo geschiedde: alle vrijwilligers samen met hun partner werden uitgenodigd voor een gezellige avond bij Johanna’s Hof op zaterdag 14 juni 2025. Er werd bewust gekozen voor een externe locatie én voor het meenemen van de partner, en wel om drie goede redenen:
- Het was de eerste bijeenkomst in ongeveer vijf jaar tijd;
- Iedereen verdiende een 'vrije' avond, dus géén inkoop, hapjes maken, bardienst of schoonmaak;
- En: de partner is vaak minstens zo betrokken. Zonder hen was het allemaal ook niet gelukt.
De uitnodiging werd enthousiast ontvangen. Helaas moesten twaalf vrijwilligers, vanwege ziekte, vakantie of zorgtaken, verstek laten gaan. Ook Alex Volker, voorzitter van de BBC, kon er niet lijfelijk bij zijn. Maar dat weerhield hem er niet van het openingswoord te doen: Gerard Veldt, penningmeester, leende hem zijn stem en sprak Alex zijn lovende woorden luid en duidelijk uit.
In zijn boodschap bedankte Alex oprecht iedereen die zich inzet voor de vereniging en de stichting. Zonder vrijwilligers, zo zei hij treffend, zou het simpelweg niet kunnen. "We mogen trots zijn op wat er staat, dank daarvoor."
Niet biljarten, wel breinbreker
Biljarters zijn gewend om op een middag of avond een spelletje te spelen. Maar dit keer bleven de drie ballen op het groene laken onaangeroerd. In plaats daarvan werden er, volstrekt ondemocratisch, teams gevormd. Elk team kreeg precies één pen en één heuse vragenlijst in handen.
Die lijst was niet mals: de Grote BBC/BVC Breinbreker, met 32 pittige vragen over de vereniging en de Cal-gemeente. Al snel werd er flink overlegd in de teams. Althans… zolang het geen sportvragen betrof. Want opvallend genoeg werden de vrouwen bij dat deel van de quiz nét iets minder geconsulteerd. Bij de vragen over de gemeente daarentegen bleken zij ineens onmisbaar, alsof ze het plaatselijk archief zelf hadden ingericht.
De spelleider had overigens dovemansoren. Hij werd herhaaldelijk verleid om een hint te geven, maar gaf geen krimp. De wil om te winnen was zó groot dat twee van de oudste deelnemers meenden dat hun anciënniteit hen het recht gaf om stiekem te googelen. Een van de mooiste momenten kwam van Frans Limmen, die ineens riep: “Rene, dank je wel! Ik weet zeker dat ik die vraag goed heb"! Hij had namelijk zijn eigen paspoort herkend.
Tijdens het nakijken van de quizvragen door de jury nam Frans Lute het stokje over met een luchtige tombola. De spanning maakte even plaats voor gelach en de hoop om hier dan maar mee te winnen.
En toen... de uitslag: de verschillen waren miniem. De laagste score was 16 goede antwoorden, de hoogste 19, oftewel 13 fout. Of zoals het gezegde luidt: één gek kan meer vragen dan zes wijzen kunnen beantwoorden. Team 1 trok uiteindelijk nipt aan het langste eind en ging met de eer én een smakelijke bon van een plaatselijke eetgelegenheid strijken.
Daarna bleef het, onder het genot van een drankje en een smakelijk hapje, nog lang onrustig in Johanna’s Hof. Voorwaar een avond waar met volle teugen, en volle mond, van werd genoten. De schaterlach was ruimschoots aanwezig, en de organisatoren werden meermaals persoonlijk bedankt voor deze topavond.
Een avond om in te lijsten. Zonder keu, maar met quiz en klasse.
